ikaw ang taong mapagpalaya...
ikaw ang taong nagpalaya...
at ikaw ang taong magpapalaya...
oo, ikaw nga. bkt ba kasi sa tuwing sasapit ang umaga ay ikaw ang naiisip ko..na sana khit makita ka man lang khit ndi tayo magusap, o hindi mo ko makita. khit na tingnan lang kita sa malayong lugar.
hindi ako nahihiyang aminin na gusto kita sa ibang tao. pero gaya ng dati, nahihiya ako pag ikaw na ang katapat ko. hindi ko na masabi ang gusto kong sabihin. hindi na ako makapagsalita. ngingiti nlng ako kasabay ng iyong magagandang ngiti. mga ngiting nagiging dahilan para ako'y manghina, at hayaan nlng ang lahat ng nararamdaman ko. bahala na.
hindi ako nahihiyang aminin na gusto kita. hindi ako nahihiya. hindi ako natatakot sa kung anuman ang sasabihin ng mga tao. pero ang hindi lang nila alam na hindi pa akong handang ipagsabi ay ang katotohanang hindi kita gusto...pero unti-unti na kitang minamahal.
ikaw ang taong magpapalaya. at ito ay sa maraming bagay. isa na ako don. isa ako sa mga palalayain mo. oo matagal na kong nagpalaya, pero hindi sa ganitong aspeto. hindi ko na kelangan pang palawigin, alam kong naiintindihan mo na. handa na ako, kung hindi man sayo...khit sa iba. tanggap ko na.
oo, ikaw nga. ikaw ang taong magpapalaya sa akin sa isang kahong madilim na matagal kong pinagkulungan. kung noo'y may kaunting liwanag, ngayon ay nakalabas na.
oo. ikaw ang taong nsa puso ko ngyon.
oo. ikaw ang babaeng gusto ko.
No comments:
Post a Comment